***نسیم معرفت***

سوال

سلام علیکم

استاد ،  یک بحث عقلانی درباره استفاده و یا عدم استفاده از اینترنت و فضای مجازی  برای خودم مدتها ایجاد شده بود .بنده وقتی می خواهم مواد غدایی بخرم اول احساس نیاز می کنم بعد می روم در مغازه  و  پس از جستجو و چک و چونه و...بعدش آن رو  می خرم .چطور غذای عقل و روح که مهم تر هست این مراحل باید داخلش نباشد یعنی بنده باید مطالبی را بخوانم که نیازم باشد و دوم اینکه خودم دنبالش باشم .یعنی ما اگاهانه در غذای شکم رفتار و اقدام می کنیم اما در غذای عقل و قلب که فطرت را تشکیل می دهند قایل به رفتار غیر اگاهانه می شویم. مگر هر چیز خوبی بدرد هر فرد می خورد  ، روزه مصلحت دارد اما برای فردی که درد معده دارد ضرر داد. فرضا آب بِه و آلبالو  بسیار خوب است اما نه برای فردی که ناراحتی قلبی دارد. پس گام اول ، آگاهانه یا نا آگاهانه بودن کار است . گام دوم ، اثر بخشی آن است.
کسی با ابزاری مثل اینترنت و ... مخالف نیست .بحث در شرایط استفاده از ابزار است .بله اگر ده نفر دور هم بنشینیم و بگوییم الآن فلان درس مورد نیاز ما هست پس ما ده نفر احساس نیاز کردیم حال یک گروه در تلگرام راه  می اندازیم و می دانیم موضوع چیست(موضوع فرضا فلان درس است) و در کنارش قواعدی و ضوابطی هم می گذاریم و آن اینکه مثلا ما ده نفر به هم می گوییم چون رسانه باعث تقویت قوای خیالیه می شود و ما با تقویت قوه عاقله و فطرت به توحید می رسیم پس بعد از استفاده از رسانه و فضای مجازی در حدود مشخص که فلان درس و یا فلان موضوع باشد  ، متعهد می شویم مثلا 5 دقیقه به یک مسله عقلی فکر و مثلا دو آیه قرآن بخوانیم ، و ما ده نفر مثلا دوباره با هم خطرات تلگرام را هم گوشزد می کنیم که مثلا استفاده از تلگرام در همین حد یعنی فلان درس کافی است و اگر زیاده روی کنیم دچار وب گردی و اتلاف عمر  و وقت شریف و عادت به فضای مجازی می شویم.



واما پاسخ به سوال:

سلام واحترام

اَحسَنت

مَرحَبا

به محضر شریفتون عرض می کنم که هم عقلی و هم عقلایی است که انسان بر اساس نیاز ها حرکت کند و اقدام نماید چه نیازهای مادی و معیشتی و چه نیاز های معنوی و روحی و مانند آن. منتهی نیاز ها یکسان نیستند و به عبارتی نیاز های ما دوقسم است:
1-نیاز های خاص و مهم
2-نیاز های عمومی و غیر خاص
مثلا در امور معیشتی نیاز به همسر و مسکن و خوراک و پوشاک  و مانند آن از نیازهای مهم و خاص و ویژه هستند ولی برخی نیاز ها هم اگر چه خیلی مهم و خاص نیستند و به عبارت دیگر عمومی وغیرخاصند ولی وقتی در کنار نیازهای مهم قرار می گیرند  مهم  می شوند. مثلا بدون رنگ آمیزی منزل هم می شود در منزل مسکونی زندگی کرد ولی با توجه به جوانب دیگر و با لحاظ مسکن ، رنگ آمیزی منزل هم مهم می شود .
در رابطه با نوع نیاز ما به اینترنت و فضای مجازی نیز چنین است که گاهی نیاز شخصی مهم برای خود و یا نیاز مهم و خاص برای دیگران و یا جامعه و یا دین و مذهب و فرهنگ داریم  و گاهی نیازهای غیر مهم و به عبارتی عمومی است. مثلا اگر بنده بخواهم یک مقاله علمی و تحقیقی بنویسم در این صورت یک نیاز خاص و ضروری و مهم به فضای مجازی و اینترنت پیدا می کنم و داخل در گروه یا سایتی  می شوم که فرضا  در آن رابطه می خواهم تحقیق کنم مثل گروه و یا سایتِ خاص فلسفی وکلامی و یا اقتصادی و سیاسی صِرف . و..... در باره نیازهای خاص و مهمِّ مربوط به دیگران و جامعه و اسلام و مسلمین نیز  چنین عمل می کنم و از گروه های خاصِّ علمی و دینی در فضای مجازی  و یا سایت های معتبر بهره مند می شوم .اما برخی نیازهای ما عمومی و عام و غیر خاصند که رسیدن به آنها  ممکن است ثمراتی و مزایایی درجهت مادی و معنوی داشته باشد. مثلا در یک گروه مفید و سودمند در فضای مجازی و شبکه اجتماعی مثل (گروه نسیم معرفت)  عضو می شویم و به اندازه لازم اطلاعات عمومی کسب می نماییم . حدیث و یا شعر و یا حکایت و یا پند و یا خبری و ... می بینیم و می خوانیم  و استفاده می بریم . این مطالب عمومیِ مفید فرضاََ در (گروه نسیم معرفت) در حدی که به اندازه لازم برایش وقت می گذاریم از نیازهای عمومی ما است که در افزایش توان فکری و روحی ما تاثیرگذار است . در زمان های قدیم برخی علماء و بزرگان ، کشکول می نوشتند مثل کشکول شیخ بهایی که معمولا در کتاب های کشکولی مطالب عمومی و متنوِّع وجود دارد که جهت کسب اطلاعات عمومی و رفع خستگی ذهنی و روحی به آن ها مراجعه می کردند . نیاز های عمومی ما به اینترنت و شبکه های مجازی مثل  کشکول است و یا مثل این است که ما مطالعه را دو قسم می کنیم  : 1- مطالعه کتاب های تخصصی و فنی که هرکسی به تناسب رشته خاص و مورد علاقه اش کتاب هایی را تهیه می کند و به مطالعه می پردازد 2- مطالعه کتاب های عمومی و غیر تخصصی و به اصطلاح مطالعه آزاد.   مطالعه عمومی و آزاد در شکوفایی ذهن بسیار اثر گذار است . اطلاعات عمومی به انسان کمک می کند که در رشته تخصصی خویش و نیز در امور دیگر  موفق تر باشد. مثلا مطالعه کتاب های حدیثی و تربیتی و اخلاقی و اجتماعی  و سیاسی و  خواندن اشعارِ شُعراءِ بزرگ مثل سعدی و حافظ و مولوی و سَنایی غَزنَوی  و ... ، روح و روان و ذهن را شکوفا و پویا می نماید و در پرتو روح و روانِ سالم و پویا می توان مطالب سنگین و تخصصی را بهتر درک نمود . پس نیاز های عمومی ما به شبکه های مجازی و اینترنت  همانند مطالعات عمومی ، نقش مثبتی در نوع مطالعه تخصصی و خاص ما دارد.البته ما وظیفه داریم که جهت تامین نیازهای خاص و عام خود در شبکه های اجتماعی و اینترنتی  با درایت و برنامه و مانند آن وارد شویم و از کسانی نباشیم که  بی جهت عمرشریفشان را در این شبکه ها با تخیُّلات و خیالات و لغویات و لهویّات  ضایع می کنند و از فطرت پاک توحیدی و الهی و عقل سلیم  دور می شوند  و یا با اغراض نفسانی و شیطانی در اینترنت و فضاهای مجازی سرگرم هستند و سبب انحراف  و فساد خود و دیگران می باشند
در ضمن  فضای مجازی (تقریبا )همانند داروخانه است که هرکس به تناسب نیازهای خاص و عام خود از آن بهره می برد و کسی نمی گوید که این همه دارو  برای چه در داروخانه است ؟!!  و نیز  بلاتشبیه  مثل توضیح المسایل است که هزاران مساله در آن است و شخص مکلف براساس نیازهای خاص و یا غیرخاص به آن مراجعه می کند و....  کسانی که بیش از حد مطالعات تخصصی و خاص می کنند و یا به نیازهای خاص می پردازند بیمار می شوند و کسانی که بیش از حد فقط دنبال اطلاعات عمومی  و نیازهای عمومی هستند آدم های موفقی نیستند . باید به هردوبخش توجه نمود .  در روایات هم آمده است که هرگاه از نظر ذهنی و فکری در یک کار علمی خسته شدید به کار دیگر و یا سخن دیگر و یا حدیث بپردازید تا روحیه و نشاط بگیرید و ذهنتان و روحتان را  در یک چیز خسته نکنید. ...  در نهج البلاغه فیض الأسلام حکمت 89  حضرت علی  (عَلَیهِ السَّلامُ )  چنین فرمود  : اِنَّ هذِهِ الْقُلُوبَ تَمَلُّ کَما تَمَلُّ الاَْبْدانُ فَابْتَغُوا لَها طَرائِفَ الْحِکَمِ . یعنی این دلها (از فکر و اندیشه در یک موضوع) بستوه آمده خسته و ملول میشوند چنانکه بدنها و تن ها ( نیز از ادامه یک کار )  بستوه آمده و خسته میشوند، پس براى (رفع خستگىِ )  دلها  ،حکمتها و دانش هاى تازه و شگفت آور  را بطلبید (تا در کسب حکمت و بدست آوردن دانش کوشش داشته  و خسته نشوید).  

به نظر بنده لازم و شایسته است  که با برنامه و هدف درست  در برخی گروه های خوب و سودمند در شبکه های اجتماعی و مجازی شرکت کنیم که فواید و ثمرات  عدیده ای دارد که  برخی از آن ها در لابلای مطالب مذکور بیان شده اسنت .

سیداصغرسعادت میرقدیم لاهیجی

روز جمعه

12 آذر 1395 ه.ش

دوم ربیع الاول 1438 ه. ق

**حضرت آیت الله سید اصغر سعادت میرقدیم لاهیجی

***نسیم معرفت***

*حسین (علیه السلام) یعنی همه فضیلت هاو خوبی ها+نسیم معرفت

**  اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَبا عَبدِاللهِ الْحُسَیْنِ  (عَلَیهِِ السَّلامُ )

حسین  (عَلَیهِِ السَّلامُ )  یعنی اسلام

حسین  (عَلَیهِِ السَّلامُ )  یعنی  دین

حسین (علیه السلام)  یعنی قرآن

حسین (علیه السلام)  یعنی حیات و زندگی

حسین  (علیه السلام)  یعنی عزت و شرف و حُرِّیّت و آزادگی

حسین (علیه السلام)  یعنی نپذیرفتن ننگ و عار و ذلت

حسین (علیه السلام)  یعنی تسلیم نشدن در برابر ستمگران و مستکبران

حسین (علیه السلام)  یعنی مبارزه و مقابله با طاغوت و جور و ظلم و ستم

حسین (علیه السلام)  یعنی  ایستادگی و مقاومت و صبر و شکیبایی

حسین(علیه السلام)   یعنی مقابله و ریشه کنی  مَظاهر فساد و تباهی

حسین (علیه السلام)  یعنی  مبارزه  با انحرافات و خرافات

حسین (علیه السلام) یعنی امر به معروف و نهی از منکَر

حسین (علیه السلام)  یعنی منطق و عقل و حکمت

حسین (علیه السلام)  یعنی برنامه و هدف داشتن

حسین (علیه السلام)  یعنی حفظ ناموس و عفت و حیا و پاکی

حسین(علیه السلام)    یعنی احیاء شعائر دینی  و قرآنی

حسین (علیه السلام)  یعنی زنده نگهداشتن تعالیم و فرامین قرآن کریم

حسین(علیه السلام)  یعنی اِحیاء سنت جدّش محمد رسولُ الله (ص)   

حسین(علیه السلام)   یعنی  در صحنه بودن

حسین (علیه السلام)  یعنی بصیرت و بیداری

حسین (علیه السلام)  اصلاح جامعه و مردم و ساختن جامعه قرآنی و دینی

حسین  (علیه السلام)  یعنی  خدمت به اسلام و قرآن

حسین (علیه السلام)    یعنی  بندگی و  راز و نیاز

حسین  (علیه السلام)   یعنی اخلاص

حسین (علیه السلام)  یعنی   وفا و وفاداری

حسین(علیه السلام)  یعنی عشق به خدا .  عشق به حقیقت . عشق به همه خوبی ها ....

حسین (علیه السلام)  یعنی صفا و پاکی ویکرنگی و صداقت

حسین(علیه السلام)  یعنی اتحاد و وحدت و با هم بودن

حسین(علیه السلام)  یعنی ایثار

حسین (علیه السلام)  یعنی عفو و گذشت

حسین (علیه السلام)  یعنی  شجاعت وشهامت

حسین (علیه السلام)    یعنی  عشق به شهادت

حسین (علیه السلام)  یعنی همه فضیلت ها و کمالات و همه خوبی ها

حسین   (علیه السلام)  یعنی  وارث همه فضائل انبیاء و اوصیاء

حسین  (علیه السلام)  یعنی وارث  محمد (ص)     و  علی (ع)و فاطمه (س) 
 
حسین (علیه السلام)  یعنی زمینه سازی برای یک حکومت شایسته مهدوی  عج  بر مدار آیین محمدی  (ص) 
 
حسین  (علیه السلام) یعنی  اسلام ناب محمدی (صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَآلهِ وَسَلَّمَ) 

یکشنبه
30 آبان 1395

سیداصغرسعادت میرقدیم لاهیجی

**حضرت آیت الله سید اصغر سعادت میرقدیم لاهیجی